(Urt I 74, Ht VocGr 414, H), errezebizale (O-SP 223), rezebizale, rezebitzale, rezebitzaile.
(El) que recibe, acoge. " Bakaria, errezebizalea, Etcheberri l'explique coniux [...]" O-SP 223. "Receveur" Ht VocGr 414. " Erribitzailea [sic], celui qui reçoit" H.
Eriak sendatzen. Bere rezebitzaleak sustengatzen. Lç Mt 21 (tít). Zareten elkarren ostatuz rezebizale, murmurazionerik gabe. "Héberger volontiers" . Lç 1 Petr 4, 9 (He ostatz errezibitzaille ). Faktoren eta diruaren rezebitzall[e]aren egitekoak idugiten itustenenzat. Volt 218. Bekhatoreen errezibitzaillea. EZ Man II 192. Zu zara gauza guzien, / Iauna, Kreatzaillea, / halere pena guzien, / errezibitzaillea. Arg DevB 196. Konsideratu behar dira amoinan emailia eta rezebizalia. Tt Arima 94. Izan dadin [...], prudenta, modesta, garbia, arrotzen errezibitzaillea. He 1 Tim 3, 2.