Euskaltzaindia. OEH. Orotariko Euskal Hiztegia
goiburua
etimologikoa
Etim. De ur + abere 'animal acuático'; cf ugadera, uragre, etc.
sense-1
(AN; Lar, Añ, H),
igarau (G-to),
igabera (V-gip, G-to-azp),
igarabi (V-m),
igarabei (V-gip),
igarabire (V-m),
iyabera (AN-larr),
igeribei (V-gip),
igiribi (V-m; Mg PAbVoc (igiribija)),
iraabe (G-goi),
igiri-bigiri (V-m),
ibalada (G-nav)
Ref.:
A (igabera, igaraba, igarau, igeribei, igiribi, iyabera);
Iz ArOñ (igarabei);
JMB At 64;
Etxba Eib (igabera);
Garbiz Lezo 46;
Ond Bac 405
.
Nutria.
Artu daruaz igarabijak txito erraz.
Mg PAb 155.
Igarabiria, igarabiria dator!
A BGuzur 137.
Uraren gañean zebillen igabera zan.
Inzag Kabuxak 125.
v. tbn. Izt C 191.