1.
(V, G, AN ap. A
; H; -he-L, BN, S ap. A; O-SP→SP, Dv, H). Comarca, región alta."
Goiherriak, les pays d'en haut, regiones superiores"O-SP 227.
"Países altos"A.
Cf. el nombre Goierri(a), comarca guipuzcoana y barrio de Arrazola, en Vizcaya. Cf. Ech 72r: "Fue Otsoerio Goiterri, que en mi lengua quiere decir, el matador de lobos montesino o montañés". Sólo incluimos aquí ejs. más o menos seguros de su uso como nombre común; para su uso como topónimo, v. Sor Bar 46, AJauregi EE 1885b, 272, A Ardi 68, EusJok II 111, Or SCruz 25, Insausti 112. Lenago goierrian / ziran sagastiak / eta beerrietan / txakolin maztiak. ItJolas 110.
Goierrian esaten eztozuezan itz asko daukez beterrikoak eta itxasondoan ostera zuek egunero aoan daukazuezan itz eder asko [...] azturik dagoz.AgKr 5.
Agintariak artu ezian / errukia artzaiairi [...] / goierri oitan jarriko gera / bizi ezinda ugari. AndAUzta 132.
sense-2
2.Pueblo de la zona alta. Tolosaz beerontzeko Erri eta itsasbazterrekoetan sagarra ta matsa biltzen dala ioriago goi-errietan baino. IztC 137.
sense-3
3.Aldea. Salamancako Tejares deritxon goierri batekoak. OrTormes 7.