1.
(G, L-ain; Dv, H(L)),
mandoburu (S)
Ref.:
AlthBot 18;
A(mandaburu, sagar)
. "Una variedad de manzana, litm., cabeza de macho"A.
"Manzana muy grande y hermosa"Ib.(s.v. sagar). Libra-sagarra (aundiya, deitzen diote're mandaburua). SorBar 30.
sense-2
2.Cabeza de mula. "Andra-burua manda-burua" / errefrauaren eskuan. Ayesta 122.