(Lcc (-idu), Lar, Añ), absolitu, asolbitu (Lcc (-idu), Urt I 48), atsolbitu, ausolbitu.
Absolver. "Absolver de pecado, absolbidu bekatuaz " Lcc (tras assoleado). "Asalto de pecado, asolbidua bekatuaz " Ib. "Absolver, desatar y dar por libre de culpas" Lar. v. absolbatu, barkatu, asketsi. Tr. Documentado al Sur en autores de todas las épocas hasta finales del s. XIX; en el s. XX hay sólo un ej. de Txirrita. Al Norte, donde compite hasta mediados del s. XVIII con absolbatu (q.v.), se encuentra en Etcheberri de Ziburu, Gasteluçar (101), Urte (Gram 444), CatLan (154), Duhalde, CatLuz y Etchahun. En cuanto a la distribución de variantes, absolbitu (-idu) es la forma más gral.; hay asolbidu en f. Bartolomé (junto a absolbidu ), ausolbidu en CatLlo, absolitu en CatLuz (172) y atsolbitü en Etchahun (478).
Ernegatzen dot / oi konfesore juduaz, / zerren ninduan / oi absolbidu orduan, / oi egin baga / penitenzia munduan. Lazarraga A26, 1199v. Ordean faltetan bahaiz esker gabez erori, / Absolbitzera hoako nigarrez Aphezari. EZ Man I 19. Absolbitzeko sakramentuaz. Ib. 21 (tít.). Ezpadauko bear dauen jurisdiziñoa absolbietako. Cap 63. Zer da Ordea Sazerdotala? --Emaiten dabena podere da grazia Sazerdoteari konsagretako da absolbietako pekatuetarik. Arz 48s. Pekatari bat absolbitzea. Cb Eg II 5. Ez nau absolbituko artzen ez badiot penitenzia au. Mg CC 145. Absolbietan ez baditu ez diriala iños geijago konfesauko. Mg CO 11. Ez sekulan ibil kofesor largo, errexki absolbitzen dutenen bilha. Dh 59. Inok pekatutik absolbidu edo librau ezin legi. fB Olg 123 (Ic I 8 asolbidu). Ez dozu faltako nok absolbiu. JJMg BasEsc 162. Eta bago konfesoriak ausolbidu ezin leiyan pekaturik? CatLlo 65. Aita Santu Erromakoak izan ditezkeala absolbituak. Ur BulaG 528 (BulaAl 21 absolbidu). Pekatu errez egiten dala / konfesoriak badaki, [...] absolbituta bere ordenak / emango ditu egoki. Ud 147. [Erretoriak] ere aisa asolbitu nau. Tx B I 34.
v. tbn. OA 162. El 70. SermAN 7. AA III 379s. Arr May 90. Absolbidu: ZBulda 30. Astar II 108. Absolbiu: CrIc 108.