1.
(Lar),
landartu (Lar in Aq 1439). Plantar."Acodar las vides, plantarlas torciéndolas algo, matsaienak landatu, landaretu zerbait makurtuaz
"Lar.
"Serpa, el sarmiento largo que se entierra para producir o criar otro, mats aiena, aiana landarzea
"Lar in Aq 1439. Berriz landaretutako basoa. "Bosque plantado de nuevo"
.ZinkCrit 38.
sense-2
2.+landaratu. Convertirse en planta. [Alea] lurraren azalera, landareturik, ateratzen dan arte. EtxegRIEV 1908, 111.
Pipita guztiak garatu izango dira, azi oro landaratu, landara oro zugaztu.IbargGeroko 14.