(AN, L ap. A ; SP (sin trad.), Lar, Izt 10v, Hb, Dv, H), mintura (-th- Dv→A, H), minduru (R ap. A ).
Amargura, dolor. "Amargor, amargura" Lar. "Acritud contra alguien" A.
Ai, au mindura beltza / ai nere lotsa / alabak negarra ta / aitak lur otza. (Cantar de Alostorrea). Balad 48 (tbn. en Or Eus 117 y Etxde AlosT 100). Nere biotzari bakarrik / mindura jario. Ib. 48. Kastitatea bihotzez maite duena despitatuko da paregabeko mindura batez kastitatearen kontra egin duen falta xipiena eta arinenagatik. SP Phil 238 (He 240 miñdura). Bere sendi, guraso ta anaiak, eriotz-minduraz etzuten egikizun orretan beriala sartzeko gogorik. Garit Usand 59. Ez du niganako mindurarik. Amez Plat 30. Egi latzaren galtzairu sendoz / ta izar zaputzen minduraz. 'El desengaño de esquivas estrellas' . (Interpr?) Gand Elorri 103. Itxasoak garratz ura, / animak aren mindura, / zure eriotzak piztu ninduan / euskal olerti mundura. NEtx LBB 262.