1.
(Lcc(-adu), Urt I 116). Disputar, pelear, discutir. Hura disputatzen baitzén iustiziáz. LçAct 24, 25.
Filosofo batzu disputatzen ziraden harekin. Ib. 17,18.
Miserikordiazko gorthean ene egitekoa disputatu behar duzu. Harb 275.
Iakinsun izaitea gatik, hetaz liburu egitea edo disputatzea gatik. SPPhil 104 (He 106 disputatzen; cf. infra (2)).
Zer ohore izanen duzu / enekiñ disputatzeaz, / Zer gloria ene erretzen / Bethiere haritzeaz?Gç 180.
Doktoreakaz disputetan tenpluan aurkitu ebena. Urq 8.
Tenpluan Dotoren arthian dispütatzeko. CatLan 40.
Palanka batekin ziran / disputatutzera. EusJok II 25.
Gisajoak urteten badeusku diputau / Madrillen bearko dau askogaz disputau!ABAmaE 225.
sense-2
2.(Empleado como sust. con el significado de 'examen', 'discusión'; se trata tal vez de error por disputatze
). Ezta arrazoinik edo eskolako disputaturik Jainkoaren iujeamendua sonda dezakenik. "Disputatio"
.SPImit III 58, 1 (Mst ez debadiorik, Ol azterketarik).