(
Lar,
Añ→A,
H).
"Inclinarse de propensión y afecto"
Lar.
"Propenso, jarkitua, griñatua
"
Ib.
Van Eys cita erróneamente a JJMg: Augustinek aita mundutarragana jarkitu, pero lo que aparece realmente en BasEsc
(ed. 1845), 11s es Agustiñek, aita mundutaarrari jagita [...] artu eban bizitza nasai ta galdu bat; Harriet probablemente lo toma de vEys, aunque lo atribuye a Mg, y da una versión diferente: Agustin bere aita mundutarra gana iarkitu zan. Cf. 2 jarki.
azpiadiera-1.1
Inclinarse.
Baso-oianeko zugaitzak, / pago zardañak ta aritzak, / enbor-ondotan, enetxu, / ez al zaizute jarkitu!
Astibia Ol 45.