1.
(Hb),
itxuraxartu (HtVocGr 395). "Pâlir"Ht VocGr. "Perdre les couleurs et les bonnes apparences" Hb.
sense-2
2.Desfigurar(se), deformar(se). Tristatu da Margaita sorterria horren aldatua eta itxuratxartua ikusirik. MEIG I 233.
Antzinako poema epikoetan bezala [gertakaria] edertua eta goratua, edo oraingo [...] zenbait idazlek ohi duten bezain beztua eta itxuratxartua. Ib. 130.
Horra hor lan handirik gabe, vcatu gaizki irakurri zela medio, Guerrak itxuratxartu zuena: Ostatu eske gabilz, ez arren ukatu. MEIG IV 77.
Gainerantzekoak aski oker zuzenduak daude: itxuratxartuak hobe. MEIG V 84.