Euskaltzaindia. OEH. Orotariko Euskal Hiztegia
goiburua
sense-1
1.
(SP (-sz- , sin trad.)),
nahasitzaile,
nastzalle (Añ),
naaszale,
nastzale,
nasizale.
Enredador, liante, alborotador.
"Revolvedor"
Añ.
v. nahastaile.
Presentatu darotazue gizon hau populuaren nahastzaille bat bezala.
"Pervertissant"
.
He Lc 23, 14.
Nahaszaile eta heriotze-gile zelakotz estekatua zegoena.
HeH Lc 23, 25.
[Aita] familien naaszale bat, pleitista betiko bat, urguluz betia.
LuzSerm
279.
Eleizaren baitan sortutako nastzale, siñiste gaiztokoak.
Inza Azalp 90 (22 naszalle).
Berritsu ta nasizale.
TAg Uzt 261.
Erne egon! Siñeste nastzallea, ez artzaitako iñoiz artu.
Inza ZArg
1957, 268.
v. tbn. Etxde JJ 119 (ezkon-nahasitzalle).
sense-2
2.
"Cerevisiarius, [...] edari egotszáillea, nahastzaillea, edari nahastzáillea
"
Urt IV 440.