(
SP→Dv,
Lar,
H),
esfortzatu (
Lcc (-zadu)),
esportxatu (
Ht VocGr 328),
esporsatu (
Ht VocGr 426),
ezportzatu,
sporzatu.
Animar(se), reconfortar(se).
"Esforzar a otro, esforzadu besteik
"
Lcc.
"Aider, donner courage"
SP.
"Soulager, esporsatzea
"
Ht VocGr.
"Esforzar"
Lar.
"Avoir courage, confiance"
H.
Esforza bidi zure biotz noble ori.
fJZ 99.
Bertan minza zekién Iesus, zioela: sporza zaitezte, ni naiz, etzaretela beldur.
Lç Mt 14, 27 (Dv zaudezte gogoa onik).
[Dameak] koitarik esan oi badegio, / ifini esporzadurik.
Lazarraga A14, 1182r.
Ifini nagi / oi arren esporzadurik.
Ib. A28, 1202r.
O, Iongoiko tristetuak esportzatzen tutzuna, / arren, konsola ezazu doloratu presuna.
EZ Man II 135 (Eliç 221 ezportzatu).
Baiña ene kontra dela dirudien arrazoin hunek beronek, ni esportzatzen eta aitzinatzen nau.
Ax 16 (V 7).
Ea arima izitua, bihotz har ezazu, esportza zaitezi, etzaitezila errenda.
Ib. 559 (V 357).
Orduan geiago alaitu, esforzatu edo animatuko gera.
Gco II 26.
azpiadiera-1.1
Esforzarse.
Akto amoriozkora edo kontriziora esforzatzea alegin guziaz.
OA 144.