(O-SP 228→SP, Lar, Izt VocC, H; goai Urt II 51, A), gaia (Dv <-y->, A), guaia (SP, Urt I 264, H; guai V-m ap. A ), guaje (AN-gip ap. A ), koaje (Lar, H).
Corriente, curso. "Cours, courant d'eau [...], flot, flux, marée" H. " Ubiko gaia hazkarra da, la corriente del vado es fuerte" A, que cita a Dv. Tr. Documentado desde Etcheberri de Ziburu en autores septentrionales (no suletinos); aparece tbn. en algunos autores meridionales como Lizarraga de Elcano e Iztueta. En el s. XX sólo lo hemos encontrado en Gaztelu.
Arren bada gelditzatzu goaia eta haizea. EZ Man II 149 (191 guaia). Hetarat hurbiltzen zarenean muillatuko duzu laster zeren goaia handia baitabilla. INav 17. Etxatuko zaitu erroten gainerat, zeren goaiak hagitz manatzen baitu. Ib. 82 (92 guaia). Iturriko ura, phutzukoa, erriberakoa, ur goaiakoa. CatLav 216. (V 109) Arribera baten goaiak edo superna biolentak abisatzen zaituztela. He Gudu 140. Errematu, al badaike ellega, neketan bada ere, goaia gora. LE-Ir. Calais eta Douvres bitarteko goaiak eraman zutenean Okendo Inglaterrako itsas-aldeetarontz. Izt C 443. Zenbat nahi gaiak deraman beheiti, / [...] kontra egiñ nahiak, / segur da gorphutza daramala goiti. "Dont l'eau par sa course l'emporte" . Gy 192. Harrokaren basoa bethi da bethetzen, / haren gaia zilharrak elgea freskatzen. Hb Esk 238. Erriberaz ixuri odolezko gaiak. Ib. 46. Gaiaren kontra igeriz. Lap 265 (V 121).