(-duLcc),
injendratu. Engendrar.v. sortu. Tr. No lo hallamos en el s. XX.
Abrahamek enjendra zezan Isaak. LçMt 1, 2 (Echn, Hual y Samper enjendra; He jenderatu, Ip ükhen, Ol, Ker, IBk e IBe sortu).
Sendimendu hunek enjendra dezan gutan despalzer bat. LçIns E 2v.
Ernegaduko / dabe gaxtoak orduan / enjendradu ta / jaio zirean puntuaz. Lazarraga A26, 1199v.
Egundaiñoz geroztik enjendratzen baitu bere sustanziatik seme bat bere iduritakoa. Mat 54.
Ezen artizarra baño enjendratu aut lehen. EZEliç 253.
Nola bere aitak enjendratu du, eta enjendratzen du?ArgDevB 238.
Aitak adimenturik duela enjendratzen. Gç 212.
Zeren eternitate guzitik enjendratzen edo bereganik sor arazten baitu seme bat. CatLav 79 (V 48).
Bularraren azpira edo aurra injendratzen dan lekura. OA 16.
Bere entendamentuan enjendratu zue Seme galanpat. El 33.
Ene Semea zare zu, nik egun enjendratua zare zu?HeHe 1, 5.
Zeren enjendratzen baitü seme bat eternitate güzitik. CatLan 26.
Nazione maradikatia da haur, / debriez enjendratia. Xarlem 426.
v. tbn. Hm 148.