1.
(L ap. A). Habladurías, murmuración."Conversación"A(que tbn. da "discurso, narración", citando a O VocPo, pero lo que en éste aparece es erastea como verbo).
Cf. 1 erasi. Hark barren hartan dioenaz egin kontu, eta ez iendearen erasteaz. Ax 444 (V 290).
Jainkotiar onak ez du edozein erasteri nola-nahika ematen sinheste. DvImit I 4, 1.
azpiadiera-1.1
Modo de expresarse. Guk, Uropano jakintsun garelakoek, ezin berdintzen ginduke haren eraste ederra. Prop 1900, 160.
sense-2
2.Sonido de un carro. [Gurdi kargatuak] bere soiñuaz, habarrotsaz eta erasteaz tristetzen eta penatzen du. Ax 430 (V 278).