I .
(Onomat.).
azpiadiera-1.1
1.
Onomat. de la carcajada.
Eskribau jauna aldamenean / barreaz itotzen kirkirkir.
A CPV 673.
azpiadiera-1.2
2.
(
H (+ kh-)),
gir-gir (
H).
"
Khir-khir, onomat. exprimant un bruit comme de raclement léger, par ex. d'un ver, d'une souris qui rongent quelque chose de dur, ou du frottement d'un corps dur contre une autre"
H.
azpiadiera-1.2.1
Onomat. del sonido del grillo.
Zelaian kirkir baltzak / egin oi dauan lez / [...] kir, kir, kir.
Egieder Usk 58 (ap. DRA).
azpiadiera-1.3
3.
Onomat. del titileo.
Zerua ozkarbi gisa / urdiñak begiak, / Norteko izarrak keiñuka kir-kir / dan bezin argiak.
MendaroTx 246.
II .
(Sust.).
azpiadiera-2.1
1.
Ruido de roer, de raspar.
"
Zerk egiten khirkhir hori, lorik egitera uzten ezpainau?
"
H.
azpiadiera-2.1.1
"Le cri lui même du grillon. Khirkhirrak bere xiloen aitzinean adiarazten dute bere khirkhirra
"
H.
Cf. kilker.
azpiadiera-2.2
2.
"
Zer kirkira dün! se dice de una persona que no para de reirse (BN-lab, Broussain)"
DRA
.
Bere maitearekin biltzen daneko, itz atsegin, zalapart, kir-kir eta irri-algarak.
Eston Iz 96s.