(G, AN, L ap. A ; Dv, H, Foix), dirderatu.
Brillar. "Resplendir, étinceler, briller, scintiller" Dv. "Étinceler" Foix. v. dirdaritu, dirdaitu. Tr. Documentado desde mediados del s. XIX. En DFrec hay un ej.
Ilea sagerdeka bi alde yautsia, / Dirdiratzen duela mazelan behera. Hb Esk 181s. Liño soil finaz, dirdiratzen duen xuritasun batekoaz, bere burua estaltzea. "Splendenti" . Echn Apoc 19, 8 (Lç argitzen duenez, He dizdiantez, TB distiatzen duenaz, Ip distiant, Dv distiragarriz, IBk distiratsuz, IBe argi). Ihurtzuriak abiatu ziren burrunbaz eta simistak dirdiratzen. "Fulgura micare" . Dv Ex 19, 16 (Ur argitzen). Aizkorak eta darduak dirderatzen dute Ibañetako aritztertian. (AN-gulina). Orreaga 55. (L-sar dirdiratzen) Gure bizia laburra da; lore baten pare goizian iduzkiaren aintzinean dirdiratzen dugu. EE 1884a, 315. Jesukristoren Odolak zaitu [Gurutze Saindua] / Galbarioan gorritu: / Deusek geroztik munduan ez du / Zuk bezenbat dirdiratu. Zby RIEV 1908, 285. Noeri dirdiratu zitzaion begia, / Horra, horra nun zuen Ararat mendia. Ox 19. Iguzkiak bezala dirdiratzen ere zuelakotz, ganderailua galdatzen dio muthilak Basa-Andereari. Barb Leg 126. Begitarteak dirdiratzen zion iguzki batek bezala. Zerb IxtS 39. Ileak karatosaz eta olioz lehun dirdiratuak zituzten. Larz GH 1959, 86. Askoren begietan lastimazko negar-anpulo bat dirdiratzen zen. Arti Ipuin 29. Pariseko karrikak dirdiratzen zuten argi bizi aiekin elurren artean ortz-adarra iduri. Izeta DirG 97.