1.
(naieragilleLar→H);
naiera egile. "Concupiscencia"Lar.
Ta bekatuak asaldatu zien gutizia, nai-eragille ta griñarekin gelditu ziran gaitzeronz makurtuak. Ub 9.
Megopia hütsik, khorpitza hauskorri dütiana, hantik naieragilen errabia. Egiat 237.
Amorio hau ere dago bi berhezitan, adiskidegoan ta naiera egilian. [...] Bigerrenian, aldiz hek eztütügü nahi, hantik jinen tzeikien probetxiarengatik baizik. Ib. 207.
Era bitara artu lei maitaera edo amore au. Batari deritxo gura edo nai-eragillea, zeñegaz maite dogun Jangoikoa, beraganik datorkun onagaiti, berak egin edo egingo deuskuzan mesedeak gaiti. AñMisE 157.
Naieragille edo borondate sutua. ArrCarmengo 29 (ap. DRA).
Zer da latztasuna? --Naieragillearen griñen eta gurarien errazoiagazko alkartasun eta jo[k]abide zuzen bat. ItzAzald 190 (v. tbn. 189).
Ikusiko dezute munduan erreiñatzen duala begiaren naieragilleak, aragiaren naieragilleak ta bizitzaren soberbiak. KortazarSerm 406 (v. tbn. 142).
sense-2
2.En AxN se explica ethorkor [Ax 68 (V 45) Nola gure Iaungoikoa baita hain on, [...] eta ethorkor] por naieragillea.