1.
(G, AN, L, BN, S, R ap. A
; Dv). Pedazo de piel; pedazo de cuero. Lohi eta larruki deus luketen guzietarik ongi berhezten [hezurrak]. Prop 1900, 148.
Gurutze gañean jarri zuten larruki batean ezarririk: Nazareteko Jesus Juduen Erregea. InzaAzalp 70.
Bazuten horgo [liburu-larruztatzeko ofizioko] langile lagunek beren tresneria berezia eta paper azkar, larruki, larru-faltsu eta denetan behar zena.LarreArtzainE 159.
sense-2
2.Pergamino. Larrukian sits arrautzen batzuk estalgetzen ote dituan azterkatzen. ZinkCrit 82.
Larruki batekin arakatzen dut, eskua hukitzera / ausartzen ez dena --larrua antzo oritu ta kiskaldurik. "Pergament"
.MdePr 307 (trad. de "Aus hohen Bergen", de F. Nietzche).