1.
(
Dv→A).
Seductor, encantador.
Zoratzalle izuna.
EA OlBe 67.
Behako zoratzailez eta ele eztiz.
Iratz 138.
Bosgarrena suge-zoratzaile egin zen; seigarrena hobi-zulatzaile.
Mde Pr 139.
azpiadiera-1.1
Encantador, lleno de encanto.
Goraipa-zue, zeruak eta zeruko bazter zoratzaileak, / goraipa-zue Jainkoa.
Iratz 181.
azpiadiera-1.2
(El, lo)que llena de alegría.
Orra, justoen, baita aingeruen zoratzallea, / ta pekatari damutuaren parkatzallea!
AB Olerk 286.