Euskaltzaindia. OEH. Orotariko Euskal Hiztegia
goiburua
sense-1
1.
(
y- BeraLzM) .
(Adj.).
Espléndido, magnífico.
"Superiorísimo, pistonudo, excelente, magnífico"
BeraLzM.
Gure Quijote iaukal oni.
"
Gallardo"
.
(Quijote IX)
Ldi RIEV
1929, 208.
Pagadiaren ume yaukala.
'Hija espléndida'
.
Ldi BB 112.
Basoren ume yaukal.
'Bellísima'
.
Ib. 122.
Yainkozale garbia, euskeltzale yaukala.
Ldi IL 70.
Bai, orraatik elertilari trebea; bai ertilari iaukala.
TAg GaGo 70.
Zure ele yaukalak egi biurtzeko garaia da.
Zait Sof 126.
Pagaditako itzala, / bai etzan-leku yaukala!
SMitx Aranz 129.
Urre meatz iori, yaukal, baliotsu.
Etxde 16 Seme 46.
Izadiaren eder-lore yaukalak sortu didan biotz-utsunea.
Txill Let 24.
Gazte aberatsa zan, eta doai iaukalez edertua [...] zuen burua.
Zait Plat 109.
Eladek ekarri dizkigun esku-erakutsi iaukalak.
Ib. 36.
Iriburu iaukala.
Ib. 16.
v. tbn. Markiegi in Ldi IL 8.
sense-2
2.
(Adv.).
Magníficamente.
"Admirablemente"
BeraLzM.
Erri xearengandik alde iarri zan bereiz eta iaukal oldozteko.
Zait Plat 31.
sense-3
3.
(Sust.).
Esplendor.
v. jaukaltasun.
Zertarako balio digu izartegiaren yaukala betesteak, gero maitatzeko laguntzen ez badigu?
Txill Let 137.