Euskaltzaindia. OEH. Orotariko Euskal Hiztegia
goiburua
sense-1
1.
(
V, G, L ap. A
),
burumuztu (
L, S ap. Lh
; H (L, S) ap.
DRA
.).
Decapitar.
v. buruindu,
burustu
(2).
Jesusen lekukotasuna gatik eta Jaungoikoaren itza gatik buru moztuak izan ziradenen animak.
Ur Apoc (G) 20, 4 (Ker buru-moztuen espirituak; Lç buruak edeki, He buruak ebaki, Ur (V) samak ebagi, Ip büriak muztü, Echn, IBk lepoa moztu, IBe lepamoztu
).
Eta Jonen buruba azpillan ekarteko agindu leutsan. Eta aztamakildunak burumoztu egin leban zijegean.
Arriand Mc 6, 27 (v. tbn. Lc 9, 9).
azpiadiera-1.1
(Part. en función de adj.).
Decapitado.
Flamendarraren gorputz burumoztu ta odolstatua eskuaz erakutsi.
Lh Yol 48.
sense-2
2.
"(V-arr-gip-oroz-ple, G, R), cortar el pelo"
A.