1.
(-iduLcc),
distingatu. Distinguir. Kurze Santeen señaleagaz distingidu ta diferenzietan garealako mauruetarik. VJ 2.
Estadurik distingidu bage. OA 161.
Berezten edo distingatzen. CatLav 367.
(V 177)Itxurazko onaren kaparen azpian gordea den gaitza, gaitz egiazkoaren aparantziarekiñ agertzen den onaren aldean distiñgatzeko. HeGudu 59s.
Gorphutz bat baduzu bere postura nobleaz, [...] gainerako kreatura ageri direnetarik distingatzen [zaituena]. Brtc 78.
Nai dabenian sartzeko / nai daben lekutik / distingidu bagarik / pobre aberatsik. DurPl 84.
Betetasun ori zala, Maria Santisima distingitzen zuena. Gco I 459.
Alkarrekiko amorio egiazkoak distingitu bear gaitu kristau guziok. Gco II 71.
Bata bestiagandik bereztu edo distingietako. Astar II 53.
azpiadiera-1.1
(Part. en función de adj.).Distinto, diferente. Hirur persona hauk dira distingituak eta zein bere. LçABC B, 7r.
Zeinetan baitira hirur persona zein bere proprietatez distingituak. Ib. I 2r. Fedea eta esperanza distingatuak dire karitatetik?CatLav 192.
(V 99)
sense-2
2.Distinguirse, destacar. Gañera txukun gauza / guziak garbitzen [...] / gure arrebatxuak / dira distingitzen. MendaroTx 48.
Distingitu zan Makazagaren / tripulaziyua.Ib. 384.