1. (B, BN-ciz, S; Añ (AN), VocBN , Gèze, Dv, H, VocB ); perreta (V-gip, G-nav, L (ph-); H (ph-)); berreta (R); ferrata (Sal); fereta; herreta (Lecl, H) Ref.: A (ferreta, perreta, berreta); Garbiz Lezo 66; Giese CasaS 14; Lrq; Iz ArOñ (perreta); EAEL 130.
Herrada. "Rada para agua" Añ. "Ferreta gider bat (13). Berreta (20)" HerVal 277. "Seau" Arch VocGr, VocBN. "Herrada, cántaro" A. "Cuenco" Garbiz Lezo 66. "Cruche spéciale, propre à la région des Basses-Pyrénées; en bois d'if, la ferreta est imputrescible. Elle est entourée de cercles de fer ou de laiton" Lrq. "Perréta bat, un recipiente de madera para hacer gatzátua" Iz ArOñ. v. edarra.
Gurbille edo ferrata. OrorbSerm 102. Argi bat eskuan eta ferreta bat betherik soinean. "Cruche". Arch Gram 73. Pherreta bat ur daramala. HeH Lc 22, 10 (He, Dv pegar). Pegar eta ferretak betherik. Barb Sup 145. Eldu da iturritik etxekoandrea ferreta buruan. FIr 157. Ageri die untzi zahar tzar parraska bat, thipiña, fereta, bürdün-kasola. J.B. Mazèris GH 1933, 304. Lehen, emazteak beren ferretekin joaiten ziren Jainkoak daki norat ur-keta. Gazte 1957 (5), 1. Batzuetan baian ura ta ferretan ez. (AN-erro) 'Batzuekiko ain esku-zabal ta geien zor dienekiko ain esku-motz'. Inza EsZarr 169 (en NaEsZarr 2214 (AN-erro) ferratan).

2. herreta (SP A; e- SP). "Fer de fusil" SP.