1. (gral. ap. A; Urt I 143, Ht VocGr 350, Lar, Añ, Dv, H), emetarzun, ematasun (A, que cita a Mb).
Benignidad, clemencia, paciencia; dulzura. "Suavidad" Lar, Añ. Cf. ematasun.
Eure emetasunaren araura emeki gaztiga gaitzak. Lç Ins A, 6r. Zihorrekin ethorriren naiz zuetara, ala karitaterekin eta emetasunezko spiriturekin? Lç 1 Cor 4, 21. Ardiantxu emea baño are emeagoa / Arren, berthute indazu emetasunekoa. EZ Man I 37. Ukhoak pairatzatzu emetasunarekin. SP Phil 281. Emetasuna eta mansotasuna, gauza guziei garai jarzen zaiena. He Phil 231. Ez ditezela [...], Jesus maitagarria, orretan gelditu zure oraingo ixillerak eta ematasun leunak. Mb OtGai II 293. Jesu Kristo, emetasuna eta miserikordia bera dena. Lg II 245. Arrigarrizko emetasun edo pazienziarekin. Ub 50. Bekatu guziak ere enzun dizkidazu emetasun edo pazienzia andi batekin. Mg CC 125. Emetasunak errexki / Du kolera bentzutzen. Monho 98. Oi Jesus, zeinen emetasun handiarekin hartzen dituzun [iratxikimenduak] . Dv LEd 7. Bere haur-emetasuna orbandu gaberik zedukalarik. Mde HaurB 19. Etzan iñolaz ere arpegiaren xamurtasun eta emetasun jarioz gizonezkoen biotzak maite-indarrez ikuitzekoa. Etxde JJ 87.
v. tbn. Mat 226. Harb 26. Emetarzün: Bp II 119. Ip Hil 75.

2. "Feminidad. Emetasunak dittu berakin: politxtasuna, biguntasuna, gurazalia izatia, negarra eta parkatzia " Etxba Eib.