(
V-gip, G),
ajetu (
V-gip, AN-larr),
ajiatu (
ajiau G-azp)
Ref.:
A;
Iz ArOñ (aje);
Asp Leiz (ajetu);
ZestErret
(
ajiau
)
.
Tener achaques.
"Tener dolencias"
A.
"
Ajétuta daó; ajiau
"
Iz ArOñ (s.v. aje).
"Enfermarse interiormente, ponerse tuberculoso"
Asp Leiz.
.
Oraiñ ogei bat urte / Udarregi zarrak / junturak ez zituen / oso miarrak, / zartu ta ajiatu / masailak igarrak / sujetatutzen gaitu / guztiyok biarrak.
AzpPr 86.
Naiz eta zerbait ajiatu bañan osoro galdutzen ez dala gelditutzen bada burua oi dan bezela perlesiarekin.
Aran-Bago ManMed 264.
Pedro Anton ta Joanes, urtez bete beteak, zerbait erori ta ajeatuak zeuden, morroia nagusia baño indarge ta mekoago.
Ag G 133.
Iñazio Mari dabil ajeatua.
Ib. 374.
Sasoia joanda arek ere orain, eta ajeatzen asia zegoan goitik bera.
Insausti 257.
+
ajitu (Part. en función de adj.).
Astotxo bat badet zar / ta ajitua.
Yanzi 47.
Ollo gaixotuk, bei ajeatuk / nori sartuko dizkan zai.
And Egun 55.
Tener resaca.
"
Ajiauta, ajeak jota egon"
ZestErret
.