1.
(-iñu AN-gip, B, Sal, R ap. A),
seinu (-iñu G-to, AN-gip ap. A)
(S ap. Lrq), seinu (-iñu G ap. A, que cita a It). Señal. "Seña" A. "Signe, signal" Lrq. Hori da urruntik heldu den armada baten burruma. / [...] / Berek tuten seinua adiarazi dute, / eta etxeko jaunak bere dardak zorrozten tu. Michel LPB 237 (que traduce "le signal de leurs cors"; Azkue recoge otra versión de este "Cantar de Altabizkar" en su diccionario (s.v. tuta): Beren tuten soinua adiarazi dute). Eta adierazotzen zuan señuakin eta gelditu zan mututurik. Oteiza Lc 1, 22 (Brunet señuakin). Eta egiten zieten señuak beste ontzian zeuden lagunari etorri zitezten laguntzera. Oteiza Lc 5, 7 (Brunet señuak; Lç, TB, Dv, Ol, Leon, BiblE keinu, He seiña). En DFrec hay 17 ejs. de zeinu, meridionales, en la acepción de 'signo'.
sense-2
2."Mueca, gesto"A.
v. sinu. Zinema jator honek, Chaplinenak, aski ditu orain ere zeinuak eta imintzioak, irudi soila, itxurazko edergarri berri horiek jantzi gabe. MIH 318.
Hitzak, berriz, euskal eta erdal hitzak baititugu hizpide orain, besteri begira daude, lehen esan bezala; besterik erakusten digute keinuz eta zeinuz. MEIG VII 28.