(-th- S; Lh (que cita Xikito)), atizatu (-adu Lcc), atixatu, atheitxatu (S) Ref.: Lh (atheitxatü); Lrq .
Atizar, avivar, incitar. "Atizar, atizadu " Lcc. "1.º Attiser. 2.º (au fig.) exciter (la discordie, la dispute)" Lrq.
Ezik hori da medisentaren atitxatzia <attizchatia>, eta haren bekatian parte hartzia. CatLan 98. Maite zianaren ürrhüntziak ta doloriaren ezin erranik zen aldizka athitxatzen sü bat herioak baizik hil ez zirokiana. Egiat 172. Bestalen süiari atixatzez bethi bizi. Ib. 189. Hügüna bethi bera delarik athitxatzen. Ib. 224. Debrien erregia ifernian düzü / Harek athitxatzia hanitz maite dizü. Xikito 3. Beruena zen Aiphasoro Sohütakua. Jaun aphezkupiak besarkatzen du eta aholkatzen athitxatzeko orde, heñian, othoi, etxek ditzan bere gizonak. P. Chibero GAlm 1937, 58.