(L ? ap. A; SP, vEys, H), azurriatu (G-to ap. A ; O-SPAd 876, Urt, Dv), azurreatu (L-côte, BN-and [?] ap. A), azorritu (H), azkurriatu (R-vid ap. A ).
Azotar; castigar; reprender, reconvenir. "Frapper d'escourgée. Azorriatu behar luke, il le faudrait bien étriller" SP. "Caedere, [...] azotatu, azurriatu " Urt IV 14. "Châtier" Dv. " Azorritzea, azorriatzea, fouetter avec un tel fouet" H. "Castigar" , "reprender. Azkurriatako erran zaun, le dijo que reprendiese", "Azurriatu (L [= Dv], Mt 12, 41), amenazar [pero en este ej. parece significar más bien 'reprender']" A.
Ah! gorphutz hau huna / Nahi bezain garratzki / Azurriatuak, / Munduan gareno / Toleia gaitzatzu / heriotzeraino. CantIzp (ed. 1826) 45. Zeren berak urrikitan sarthu izan baitire Jonasek azurriatu ondoan. "Quia poenitentiam egerunt in praedicatione Ionae" . Dv Mt 12, 41. Hilarazteko ariarik hunen baithan ez dut aurkhitzen: azurriaturen dut beraz, eta utziko dut gero. Dv Lc 23, 22 (TB azotarazirik). Nahi dugu bertzeak azurriatuak izan ditezen, eta geronek ez dugu azurriatuak izan nahi. Dv Imit 31 (ap. DRA). Azkurriatako [sobre arrepentitako] erran zaun: txeerria xan zak gente gisa. Mdg 132. Zer dagik, arrotz? (Kereon azurriatuz). Zait Sof 129.