(V, G), mandil (T-L s.v. bandit ), mandile (B), mandril, mandiril Ref.: A; Izeta BHizt2 (mandile) .
Bandido, bandolero; bribón, granuja; vago. "(Vc, G), abandonado, flojo, desaliñado" A. "Haragán. Oi gizon mandile! " Izeta BHizt2. v. bandit. .
Jaun xanfarin, xilodun kasko, / edale, mandril, esku mako. Zby RIEV 1909, 229 (en la vers. citada por DRA mandiril ). Avignoneko probinziarat igorria izan zen, bera iduri bandil krudel batzuekin, zoinek formatzen baitzuten bere gisako armada bat. Elsb Fram 84. Erreboluzioneko gizonek deitzen zuten Vendeenen gerla, bandilen gerla, bainan Napoleon handiak [...] bertzelako phensamendurik zuen hartaz, adiarazten zuenean hura zela yiganten gerla. (Guerre de géants, non de brigands). Ib. 120. Orai duka etxean sartzeko tenorea, hordi tzar bandila? Barb Sup 73. Bestea da lanpide ezaguturik gabeko gizon bat, abila eta ernea, bainan bandila. Zub 21. Amodiotan hau da gerthatzen ardura: / Bazterretik aditzen mila arrangura. / Hau plantakoa bainan, bandila da hura; / estakuru gaberik, ez da jin mundura. Etcham Herr 28-1-1960 (ap. DRA ). Iragan astean, gauaz, lau mandil sartu zaizkote saltegian eta hango tresnak harturik, joan daizkote kamiun batean. Herr 26-1-1961 (ap. DRA ). Voltairek gogorkiago erraiten zuen, erlisione gabeko populu bat laster mandil oste bilhaka laitekela. Herr 24-11-1966 (ap. DRA ). Jakin-eta gizon hori zer mandila izana den, horren ikusteak berak, barne guzia nahasten daitak. Larz Iru 62.