(Urt I 513 (-nh-)), onetsiarazi.
Hacer aceptar; hacer amar, apreciar, estimar. Tr. Documentado en autores septentrionales y en Lizarraga de Elcano.
Gezurtiei egia onhetsaraz diazezu. Harb 387. Aitonen semeak donzeilla bati denbora handiz iarraiki eta bere serbitzua onetsarazi ondoan [...]. SP Phil 152. Halaber goraiak ere bere menekoei nahi duena onhets-arazten deraue. ES 107. Jainkoa laudatzen zutelarik eta populu guziaz bere buruak onetsarazitzen zituztelarik. He Act 2, 47. [Apostoluak] atrebi ditezen bada gudu ematera atseginei [...], onets araztekotz penitentzia, humiltasuna, sofrikariak! Lg II 299. Mia [bear nuke] ere garbi, atra daitzen itzak garbi propiak, onetsiarasteko guziei garbitasun guzia pensamentuetan ere. (191). LE-Ir. [Aita Sainduak] zuzenki heldu direla onhetsarazteko, aski da erakustea bat bertzearen ondoko dela. Hb Egia 107. Bildu nahiz beraz haur gazte hura, hari onetsarazi beharrez bere nahia [...]. Jnn SBi 136. Serora hauk lanak izatu dituzte beren eskola ezin onetsaraziz. Prop 1891, 263. Behinere baino hobeki zuek ere onhetsaraziko, irakur-araziko eta maitha-araziko duzue zuen burua. Prop 1907, 17.
v. tbn. Mih 45. Prop 1902, 87.