(Lcc (-adu), O-SPAd 876, SP, VP , H), alboratatu, albotatu (AN-larr ap. Asp Leiz ).
Alborotar(se), sublevar(se); turbar. "Tumultuer, faire du bruit" SP. "Amohinarse" VP 5v. "Perturbar" Ib. 81v. " Alborotatzea, exciter du désordre, tumulte. Herria alborotatu zuen, il causa du désordre, un soulèvement dans le peuple. [...] Herri guzia alborotatu zen, tout le pays se souleva. [...] 3. [...] se disputer, en venir aux cris, au bruit avec quelqu'un" H (s.v. alborotea). "Sobresaltar, sobresaltarse. Albotatu ninduten. Albotatu naiz " Asp Leiz. . v. asaldatu.
Alborotadu daroagu / birtuosooen bakea. Lazarraga B5, 1159v. Bizi adi ongi onareki eta ez adila alborota gaxtoareki. "Ne te brouille pas". O Pr 103. Alboratatzen du populua, irakasten hari dela Judea guzian. He Lc 23, 5 (TB asaldatu, Dv subermatu). Gutarik ilkhi diren batzuk alborotatu izan zaituztela bere erasiez. He Act 15, 24. Alborotatu eta galerak / eman ditu itxasuak, / ango mariñel gizaraxuak / etzeuden portunosuak. Arrantz 76. Aguazilla, lenbizi alborotatzen aste'ana, itzalera eraman. Sor AKaik 128. Tira, tira, bezindadia alborotatzen ari zera. Sor Gabon 53. Ona ni emen artzai gaizo bat / kate zar aundiz lotua / Orra or berriz erri guztiya / nitaz alborotatua! Ill Pill 23.