(H + -kh- ), arkabus, alkabuz (IC 443r, SP, Ht VocGr (-kh-), Lar, Arch VocGr (-utza det.), H), alkaboz (Urt III 248), alkabus (Hb), arkabos (Hb (BN)), arkabuza (-kh- Lh), arkabusa (-bü- S ap. Lh ; Chaho), arkebus, alkabusa (Chaho), alkautz.
Arcabuz; fusil. "Arcabuz, alkabuza " IC 443r. "Arquebuse" SP. "Balista minor, balesta, xixpa, alkabóza " Urt III 248. "Fusil" Ht VocGr. . "Arcabuz" , "espingarda, arcabuz, alkabuz andia" Lar. v. zizpa.
Arkabuz da pistola muniziñokoak. EgiaK 88. Eta kolpu hartan iagoitikotz zure arkabusak herioaren kontra egiñen du kolpu, eta herioaren arkabusak eztu egiñen kolpurik, zure hiltzian, zure arimaren kontre. Tt Onsa 67. Bere arkebusa makhurtu gabe. Ib. 66. Disparaetan dakiana da / arkabuz ta moskete. BBizk 11. Bete legijez errijak soldauz, polboraz, kainoez, ta alkautzez, alkarren kontra pelietako. fB Ic III 293. Alkabuz bat bost tiro batetan ematen zituena. Izt C 470. Ill zan ondra andian bi bala alkabuzekoakin. Ib. 479. Eldu zion Maragatoari besotik eta eskuan zeukan alkabuzetik. Ib. 504. Ingelesa aurreratu zan sutunpadi eta alkabuzakiko karga itxi andi bat disparatzera Okendoren kontra. Ib. 432. Jauna, hain urrikalmentsua zarenaz gero, arkabuz tiro bat emaneraz iezadazu, berehala burut dadin! Mde Pr 80.