(oiu- LarSup→H). Gritar, clamar."Rogar, otu, oiutu
"Lar Sup. v. OIHU EGIN, oihuztatu..
Orok erakusten zütie hunkigile, ezti eta hun; eta oihützen dizie zureganik dütügüla hunak oro. IpImit III 22, 2.
Handi dela Jinkoa ene arimak ezagützen dü eta oihützen.IpHil 78s.
Zeru-alde oihutzea, han zaudenaz geroz: / Oi ene Aitatxi! Iratz 172.
Euskal-minak eta suak hezurretan jana, / jalgi bedi oihutzeko bihotzen auhena.Ib. 189.
Baina ez gaur, harren, ez gaur! oihutzen zuen haren etsipenak. MdeHaurB 38.