(A, que cita a Lard),
minantza,
minantze (Izt, H, A(que cita a Ur)),
minatza (-atz A, que cita Izt C). Enfermedad, mal, dolencia."Dolor, mal, minantze. Metafóricamente, vicio"Izt 40r.
"
Minantze bat da ezin sendatua, c'est une sorte du mal inguérissable"H.
Txit nekez miñanze au sendatzen da. AA III 627.
Dakuskun oraiñ nolako miñanzea dan bekatuan erortzeko oitura. Ib. 498.
Minantze bat ezin sendatu ditekeana. Ib. 422.
Nola ez daben uste iñon ere dala miñantza onentzako sendarri eragilleagorik. IztC 103.
Ardiak izan oi dituzten eritasun eta minatza gaiztoen izenak. Ib. 221.
Jai-eguna joan orduko gaxo, elbarri, itsu, mutu, gor eta beste miñantzik zeukan guzia Jesus-eronz abiatu zan. Lard 378.
[Jesusek] sendatzen zuela miñantze guzia eta eritasun guzia errian. UrMt 4, 23 (He, TB langidura, Ur (V) gatx, Leon oinhaze).
Emakume ari bere elgaitz edo miñantza bereala kendu zion. ArrOrac 463.
Edozein zauri edo miñ-antza bildurgarriak dirade beti edari-galgarrietan oitutakoentzat. AyerbEEs 1916, 32.