agitu.
(Aux. intrans.).
Actuar, obrar.
Cf. fr. agir.
Abertitüren dü [...] ikhusiren dütian laxükeriez edo egin bide behar gabez, eta berarek emanen abis karitatezkorik behar bezala ajitzen edo juaiten eztirener.
Mercy 38.
Rüsa gaistoz baizik / Espeiziradie ajitzen.
'Vous n'agissez que par méchante ruse'
.
Xarlem
985.
Jaun jüjia, eztit / hori ahal probatzen / pentsatzen ahal düzü / gordeska direla agitzen.
AstLas 57.
Joanes-Baptista da; hiletarik piztu da, eta hortakotz bothereak agitzen dire hartaz.
'Operantur'
.
TB Mt 14, 2 (Lç obratu, He, Dv, Ip, Ur (V), Ol egin, Ur lanean ari izan, Ker jardun).
Bada hori nahi nuenean, arhinki agitu othe naiz?
TB 2 Cor 1, 17.
azpiadiera-1.1
(Aux. intrans. bipersonal)
Haren aita zena bezala / bethi aji dakidan.
'Qu'il agisse toujours à mon égard comme feu son père'
.
Xarlem
1028.