1.
(o-Lar→H),
otsaunditu. Alabar, glorificar."Solemnizar"Lar.
Bizitz eta eriotza ongien otsanditzen dituenarentzat itz-neurtuetan (Donostia, 1881). JFlor. Jainkoaren liburubetako batek diyo ez dezagula otsaunditu iñor bizi dan artean (Eccli 11, 30). BPrad EE 1897b, 80.
azpiadiera-1.1
(Part. en función de adj.).Famoso. Orren aipatu t'otsanditua / ez zan izango bestela [Amezketako Pernando]. E. Mujika EEs 1924, 129.