1.
(-lh- S ap. Lrq; Dv, A). Apacentador, pastor."Celui qui fait paître"Dv.
Tanto Duvoisin como Azkue citan a HeH. v. alarazle. Urdeen alhatzaileak bada ioan ziren ihesi, eta eraman zuten berri hori hirira eta inguruetara. HeHMc 5, 14 (Dv hekien alharazleek, TB hazinda belzen pazkatzen hari zirenek).
sense-2
2.alhazale (S ap. Lrq). "Qui paît" Lrq.
azpiadiera-2.1
"
Alhazale, [...] qui ronge"Lrq.
Igaraiten baizik eztiren arthuak eztirade hain untsa bekhantzen nula jorratiak: zorhi haboro baratzen da; hanbatenaz handiago alhazale saldua. ArmUs 1906, 91.