1.
(Urt, Lar, Añ, Hb ap. Lh., VocCB.(s.v. edergarri)→Dv, H),
ederkai (Lar),
edergei. Adorno, ornamento; cosa bella; (fig.) virtud."Alcarmes [sic], kolore gorri bizi edergai harra
"Urt I 477.
Zugan Egilleak berak berariz jarri zituzan / Edergaien iturriko edergarritasunak. ABOlerk 371 (361 edergei).
Basetxetar askoen artean, euzkerak dituan ederkai guziak entzuten ezpadira ere. AyerbEEs 1914, 238.
Ez uste izan alare beren buruak jasotzen ariko diela onelako onbidetiak: beren ederkairik ez dute agertzen, bestienak baizik. Ib. 37.
Mokoan, edergai, basoaren abar. "Trayendo por adorno en el pico una rama de bosque"
.LdiBB 164.
azpiadiera-1.1
ederkai.Ilustración. "Sagi"ren azalkai ta ederkaiak. (In LauxAB 103
).
sense-2
2.Arte. Izkuntza berbera duten bi errik ere, ez al dute edergai berezirik beren oituretan?OrLEItz 38.
Jakin gaietan nai ta nai ez aldegin bear da zerbait errittik, [...]; baño edergaietan, antze-gauzetan, al den guttiina. Ib. 34.