eskandalisatu, eskandolizatu (SP), eskandolisatu, skandalizatu, skandalisatu.
Escandalizar(se). v. ESKANDALO(A) EMAN. Tr. Leiçarraga y los autores meridionales (tbn. Mirande) emplean -za- ; los septentrionales, a partir de Pouvreau, -sa- .
Eta skandalizatzen ziraden hartan. Lç Mt 13, 57 (Echn, Hual, Samper eskandalizatu; TB gaitzbidetu, Dv gaizbide hartzen, Ur gaitz bidea artzen, Ker gaizpidea artzen). Nork ere skandalizaturen baitu ni baithan sinhesten duten xipi hautarik bat. Ib. 18,6. Ea kausa izan dan proximoen arimeen eriotzeena, eskandalizeetan dabela. Cap 101. Asaldatu, damuztatu edo eskandolisatu ditudan guziak. SP Imit IV 9, 6 (Ch skandala eman, Ol gaizpideratu). Bertzeak hortaz skandalisatzen dituenean. He Rom 14, 20 (2 Cor 11, 29 esk- ). Txipiak eskandalisa litiruan hitzik. Mst III 57, 2. Eskandalisatzen zuen bere libertinkeriez Galilea guzia. Lg II 155. Norbeit eskandalisa badaite. Mih 91. Bere laguna eskandalisatzen diena. CatLan 92 (cf. 92 -liza- ). Inor eskandalizetan bada. fB Olg 166. Etzaitudaz eskandalizadu nai. Astar II 188. Zeronek eskandalisatzeko. MarIl 37. Bethania eta Jerusaleme eskandalisatu zituena. Lap 227 (V 102). Nahi duena eskandalisa bedi. HU Zez 13. Bañan orregatik ez zan iñor eskandalizatzen. Lek SClar 140. Ergelak eskandalizatzeko irrikia. Mde HaurB 60.
v. tbn. CatLav 380 (V 184, eskandalisatu).