1.
(V, G; Aq 467),
erratura (V-ple-gip),
arretura (G-azp)
Ref.: A (erratura, erretura); Iz UrrAnz, ArOñ (errátura, erreturia); Elexp Berg; ZestErret. "Montoncito de broza que se quema en las heredades y montes"Aq.
"Rotura, quemaduras que se hacen en el campo destinado a la siembra"A.
"
Zaborrerixiakin, lur eta guzti, pillia eiñ eta sua emoten jakon. Honi esaten jako erreturia
"ElexpBerg.
"
Baatza erretura itea juntzan atta
"ZestErret.
v. errake, erralo, errekin (2).
sense-2
2.Acción de quemarse, incendio. Etxe zaar batek ziarduan su ta gar. [...] Ez egoan urian, alako su eta erretura ikaragarririk zegaz itxungi. ErkiagBatB 10.