1.
(c. sg. A),
zeatutze. Castigo. Burasoen eta Nausien liskarrak eta zehatzeak edo punizioneak lehenago sofritu behar dire. CatLav 144.
(V 74)Israeldar beren Jangoikoaren zeatze onekin iratzartzen etziranak. MbOtGai II 203.
Ezagutzen zutenei zergatik zen ta zertarako beren Jaunaren zeatze ta penatze hau. Ib. 203.
Otoitz egite luzeak eta gorputzeko zeatutze ildurazkoak neurritu zituen. AranSIgn 67.
Ondarroara eroan bear zireala, ango arrantzale bi il ebezalako ta an erabagiko ebela bear eben zeatzea. EchtaJos 119.
sense-2
2.Materialización, realización. Ezkon-aurrea ametsa ba zan, ezkon-ondoa zeatze ta konkretatzea da. TxillLet 28.