(Dv→A),
zehazi (S ap. A),
zeha erazo. "Faire fouetter"Dv.
"Hacer castigar"A.
"
Zehazi, [...] castigar"A.
Laudatzen da halaber Platon famatu hura, zeren bere adiskide bati, zeha arazi baitzeraukan bere muthila, beldurrez berak bere koleran, barrenegi sar zitzan eskuak. Ax 301 (V 200).
Berriz alakorik egin etzezan zearazten zuen, Prinzipe bera begira zegoala, aren txakurra. MbIArg I 231.
Emen sartu zan, eta orainago ogi-eske jarri zitzaienean, egin zioten isekakgatik irurogeita amazazpi gizon andientsuen aragiak lar eta arantzakkin orraztu, eta zeaerazo zituen. Lard 131.
Onek azotez zeaerazo zuen, ezurrak agertzeraño. Ib. 538.