1.
(V, G, AN, L, BN ap. A
; Lar, Añ, Dv, H). Irascible."Sensible, hombre fácil de resentirse"Lar, Añ.
"Enojadizo"Lar.
"Ce mot diffère de suminkoi en ce qu'il signifie simplement facile à irriter, tandis que l'autre entraine l'idée du penchant, vicieux à l'irritabilité"Dv.
Gizon asarreti eta suminkorra.EguzkLorIl 210.
Baño otoitz au ondo egitteko zalla da gizonaren biotz suminkorrarentzat. InzaAzalp 146.
Edonotarren bakaldun suminkor biurria. ZaitSof 188.
azpiadiera-1.1
(Uso predicativo).(Estar, etc.)furioso. Bereala, andre burgoiak kukurruku jotzera dijoan ollarraren tankeran zutitu zun burua ta Usoari otsegiñaz onelaxe esan zion suminkor. EtxdeAlosT 26.