(Lar→H, Añ(AN); -th- SP(sin trad.)→Dv, A, H),
otoitztegi (-th- Urt II 389). Oratorio, lugar de oración."Asceteria"Urt.
"Oratorio, para hacer oración"Lar, Añ.
Elizen ta beste otoitztegi politen estalpe onak. MbIArg I 310.
Sartu zen bera bere otoitztegian zilizioz ta autsez betea. Ib. 369.
Deskantsuki ner-othoiztegian gogartean nintegokelarik. "Oratoire"
.Birjin 96.
Medinako karmeldar ortozen komentua, otoiztegi.OnaindSTeresa 73.
Estimatzekoa dauka den bezala [elizatto] horrek duen otoiztegi xerbitxua. LarreArtzainE 216.