1.
(V, G, AN; Lar, Añ, Hb, H),
musindu (B; H, FSeg ap. A.),
muxindu (G; vEys, H),
muixindu (H),
muxienduRef.:
A(muzindu, musindu, muxindu);
AspLeiz2;
GteErd 150, 272
. Amohinarse, enfurruñarse."
Muzindua dago (G-azp, AN-5vill)"GteErd 150.
"
Pizkat muzindua gelditu da (G-azp)"Ib.272. Alaere muzindua geratuko zera ematen dizkitzuen penitenzia-pixkakin?AA I 269s.
Au egiten ezpadu, muzindurik geratzen omen da emaztegaia. Ib. 604.
Falta andia izaten dute [...] tristatu edo muxindu <-sc-> diralako muxintzen diranak. EchveDev 275.
Ixekaz eta muxindurik. IztD 8.
Bestela, zapuztuko da Euskara, muixinduko dira Euskaldunak. IztC VI. Uste etzuten ezbearraz lotsatu eta muxindu. ArrEE 1885b, 473.
Etzarate bada gaur muxinduko [...] nik itzen bat edo beste berritu bear ba dut. OrLEItz 33.
Zapuztu edo muxindu al zera?ArgiDL 26.
Muxintzen banaiz, makurrago izain da. TPKattalin 186.
Esango balu! Bañan musinduta jarraitzen badu alperrik izango dira nere galdera guziak. ABarGoi 44 (v. tbn. ib. 56 muxindu).
Umekeririk aundiena derizkiogu, dala-ta, batzuk eta besteak muxientzea.BasarriZArg 1957, 218 (errata por muxin- ?).
Emaztea muxinduta. Olea 45.