1.Hacer(se) terrenal, mundano, carnal. Lurrak lurtu nahi deraut arima. Harb 466.
Bijotz erkindubaren, luurtubaren ta ondra bagakuarena dala guzurra esatia. fBIc II 181.
Arima galduba, arima illa, arima luurtuba ta arima loituba da, pekatuban daguana. fBIc III 231.
sense-2
2.(c. sg. A; SP, Lecl, Izt 123r, Dv).Convertirse en tierra. Lur zela eta herrauts, eta hark bezala lurthu eta herraustu behar ziala. TtOnsa 27.
Gorpitza lurturik. Ib. 105.
Bertan lurtu, autstu, usteldu, ta arrak jan daien. AñEL1 34.
sense-3
3."Hundir(se) en tierra [...] (fig.), desaparecer"VocCB(→)Dv.
sense-4
4.
(A, que cita a AB). Convertir(se) en tierra firme. Agortu errekak, lurtu itxasuak. ABAmaE 8.
sense-5
5.Recubrir de tierra."
Lurtu (txondarra), echar tierra sobre la carbonera"IzArOñ.
Lur mehenak, malkhar gaixto, petar xut edo arroka hutsak direnak, diren bezala utzi beharko dire, horien lurtzeko gastu sobera delakotz. DassGAlm 1937, 82 (ap. DRA).