1.
(V-arr-och-gip, G-goi, L-côte; VocZeg 288),
luku (AApend)
Ref.:
A;
IzArOñ
. "Avaro, usurero"A.
"Tacaño, mezquino (G)"SMujEEs 1921, 104.
"
Lukur, lukúrra, el tacaño"IzArOñ.
Aberats lukurrari aurpegian bota zitzaion eleta. AyerbEEs 1912, 181.
Bere senideen artean aberatsena ta lukurrena. OskKurl 50.
Baiña urte erdian / izanik elurra, / uretan etzera zu [Aitzgorri mendia], / ez, oso lukurra.Insausti 164.
sense-2
2.(Sust.).Usurero, prestamista. Lukur batek bi zordun zitun. (Lc 7, 41). OrMB 1035 (Or diruemaille; Lç, Dv hartzedun, He y Brunet hartzekodun, Oteiza arzalle, Ol mallegari, Ker, IBk, IBe diru-aurreratzaile).