jipondu,
jipoatu,
jiponatu. Zurrar, golpear; castigar. Akulluarekin galanki jiponaturik. Izt D 181. Jipoitu ninduten, eta miñik artu ez noan. BPrad EEs 1915, 146. Txakur amorratua bezela jipoituko zukean. TAg Uzt 163. Zigortze Legediak erri-idazkiei buruzko gezurrak zigortzeko izendatuak dauzkan zigorren bidez jipoatuak izango lirake. EAEg 5-11-1936, 220. Aitak semea jipontzen duanean. EgutAr 13-6-1958 (ap. DRA). Itzegiten arrapatu zituztenen batzuk ederki jipoatu zituztela. AZink 93. Jipoitutako txakurra berriz nagusiarengana buru-makur joan oi dan bezela. Zendoia 229. En DFrec hay 6 ejs. de jipoitu.