1. gutietsi (BN, S ap. A ; Gèze (gü-), Dv, H), guttietsi, gitxietsi, gutietsitu (S ap. Lrq ).
Menospreciar, minusvalorar. Cf. SP Phil 213: Erho edo deus guti etsten bazare. Tr. Los ejs. anteriores al s. XX son todos septentrionales. En DFrec hay 7 ejs. de gutxietsi, 14 de gutietsi y 2 de guttietsi .
Iauregik, berak ardiesten ezin duena, du gutiesten. O Pr 263. Gutietsak handikeria, sor dezakek bekaizteria. Ib. 618. Bere burua guti etsteaz Iainkoaren aitzinean. SP Imit III 8, tí. Munduaz gutietsia eta mespresatua izaten bazare ere. He Phil 214. Aberats berriak gutiesten du eskuara. Zub 66. Hau ez daukagu batere gutiestekoa. Zerb Azk 60. Bizi ontako ondasunak gutiesten erakutsiz. Or Aitork 178 (147 gutxietsi). Oroi baitezaket guttietsiz. "Cum aspernatione" . Ib. 270. Bere adiñeko mutillak, guztiak gutxiesten zituan eta utsagatik zartakoa eman. Anab Poli 13. Egiazko asmatzaile gutxietsien ondoan. MEIG I 239. (MIH 381 gutietsi) Horretako lan apalak ez direla inolaz ere guttiestekoak. MEIG VIII 121.
v. tbn. Ir YKBiz 256. Amez Hamlet 23. Mde HaurB 11. Vill Jaink 24. Zait Plat 109. Berron Kijote 147. Gutietsi: CatS 97 (gü-). Ip Hil 135 (gü-). Arb Igand 93. JE Ber 58. Mde Pr 285. Xa Odol 28. Gitxietsi: A LEItz 131.

2. Quitar importancia (a algo malo), buscar atenuantes.
Beti izan baitzion zaletasun aundia ta beronek egin oi zittun okerrak beti gutxietsitzen zittun. Etxde AlosT 60. Beragarri guziak billatzen saiatu zan ezkontza-nahasleen errua gutxiesteko. Etxde JJ 176.